Na een half uurtje onderweg met François, kwam ik er achter dat mijn telefoon het had begeven, dus navigatie had ik niet meer, een kaart vond ik overbodig. Daar sta je dan alleen in de middle of nowhere. Gewoon rustig blijven, ik krijg genoeg aandacht met François dus er zijn vast mensen die willen stoppen om mij op weg te helpen richting het strand. Eenmaal op de snelweg “geen idee waar ik heen ging” de bordjes volgen richting Amsterdam, hey bordje Bloemendaal dat wordt het. Eigenlijk ben ik een gevaar op de weg, mensen zitten andersom in de auto om te kijken in wat voor vette camper ik rijd, mensen zwaaien toeteren spreken je heel leuk aan allemaal. Eenmaal op de kamping aangekomen de camper uitgestald, stoeltje tafeltje luifeltje biertje zonnebrilletje zonnetje, dit beloven leuke dagen te worden en dat waren. Echt super leuke dagen gehad aan het strand en een leuke reis met François.