Deel 1

Na lang nadenken over wat ik wilde gaan doen in de maand die ik vrij was tijdens mijn co-schappen, besloot ik om iets van mijn bucketlist te gaan afstrepen. Een roadtrip met een T2 VW-busje.. Surfplank op het dak en gaan. Dit idee had ik al eens eerder gehad in Zuid Afrika maar het was nooit verder gekomen dan een idee.

Na een grote zoektocht over internet vond ik Blue boy, vanaf het eerste oogcontact was ik verliefd. Dit is mijn nieuwe huisje voor de komende maand! Volgeladen met surfboards, wetsuits, stormrider guide en een bende biologisch eten vertrok ik samen met Jord, die ik ook op internet had gevonden en op wie ik minder verliefd was, naar het zuiden van Frankrijk.

Onder het genot van fijne muziek en het fijne hobbelen van Blue boy reden we op ons gemak door het mooie landschap, de temperatuur was om te snijden en ondanks alle dikke dekens en 2 jassen kreeg ik het pas weer warm op de camperplaats in Cape Bretogne. Daar vonden we ook Wouter, die al een aantal weken in zijn camper met surfboard aan het rond trekken is.

Bij Cape Bretogne ging de surf echt keihard los en ik schrok mezelf een ongeluk van de kracht van de zee, zulke hoge bakken zag ik alleen in films. Gelukkig waren er ook beschutte plekjes waar alle zeven jarige franse kinderen les kregen. Hier kon ik lekker paddelen en alsnog de whipe out van mijn leven ervaren. Vanaf daar reden we door naar St.Girogne waar de golven nog steeds 2.5 keer mijn lengte waren, maar gelukkig voorin wat dikke schuimkragen achter lieten zodat ik toch nog op mijn plank kon staan. Aan het einde van de dag reden we met de campers naar Lac Leon. Een prachtig meer in een bos met mini strandje waar het erg prettig vertoeven was. In de ochtend stond ik op en deed ik yoga tussen de kwetterende eenden en maakte ik een lekker ontbijtje in mijn mini keuken voor we weer terug reden naar de surfspot.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

Via Messanges gingen we door naar Biarritz waar Blue boy meer aandacht kreeg dan de  Ferrari’s die door de straten gingen. Biarritz was echt een geweldige stad en het was erg leuk om alle oude surfers op hun prachtige boards te zien vechten om een mooie golf bij de Grande plage. Na een heerlijk wijntje en een buik vol tapas reden we langs de kust door naar een fantastische pointbreak Lafitenia. Voor mij wederom een suicide missie en dus genoot ik met een picknickmand vol quiches, kaas en pain van de zonsondergang en alle voorbij dartelende mooie mannen. C’est la vie

 

Nu lig ik languit op de bank van mijn camper met een kop thee en kijk ik uit over de zee bij de spot Erromardie, compleet rossig van de training die Jord mij vandaag in het water heeft gegeven. Zo naar de mac donalds om op de parkeerplaats te internetten voor het eerst sinds een week zodat mama eindelijk weet dat ik niet ben ontvoerd door die enge fransen 😉 maar het heeeel erg naar mijn zin heb!!!

 

 

Deel 2

De dagen die ik samen met blueboy en de jongens doorbreng gaan als een trein voorbij. Alles gaat in het ritme van eat-sleep-surf repeat en voor mijn gevoel kan ik dit nog jaren zo volhouden. Erromardie (waar ik de laatste keer over schreef) was een super fijne spot om mijn surfskills te verbeteren. Ik sliep met de camper pal naast het strand en genoot van een nacht vol gratis binaural waves vanuit de natuur. Het uitzicht van de Pyreneen in de verte was echter zo aanlokkelijk dat er unaniem werd besloten om nog een stukje dichter naar de grens van Spanje te rijden. Terwijl Blueboy zijn best deed om te laten zien dat hij nog steeds net zo fit was als 30jaar geleden genoot ik met volle teugen van het adembenemende landschap. Nooit had ik gehoopt dat Europa zo mooi was en tevens zo verassend. Ik was super blij dat ik de beslissing had genomen om te gaan roadtrippen en mijzelf de grote crime van een vliegtuig en het gesjouw met 20kg bagage te besparen..

Uiteindelijk eindigden we in Hendaye het meest zuidelijke punt van de kust van Frankrijk.. Een prachtige baai strekt zich uit onder de bergen. Op het hoogste punt ligt een groot chateuax met daarom heen een sprookjesachtig bos. Toen ik de golven zag wist ik het! We blijven hier 🙂 3 km met longboard golven, consistent en nog een aangename hoogte ook.. Ik verstopte blue boy achter de boulevard vlak naast een kerkje, dicht bij de zee en dat was alles wat ik nodig had. De komende dagen waren super relaxed, we gingen wandelen, surfen, lekker eten en eindelijk had ik tijd om lui op het strand te liggen en te lezen. Dat Hendaye ook het eindpunt was van mijn reis met Jord en Wouter had ik niet echt voorzien, dat het ook het eindpunt was van mijn rit zuidwaarts en het mooie weer ook niet helemaal.

Ik had besloten om een week eerder naar huis te gaan zodat ik nog bij mijn oma haar verjaardag aanwezig kon zijn. Toen ik vervolgens op de weerberichten zag dat het weer van zonnig prachtig naar hagelstenen ging besloot ik dat ik geen zin had om blueboy de lange weg naar portugal te laten afleggen. Met die beslissing nam ik afscheid van Wouter die verder ging richting Spanje en zette ik Jord af bij Biaritz, wederom was het niet mijn lot om naar Sanseb te gaan.. Opeens stond ik daar alleen met blueboy, mijn maatje.. Zonder plan of idee wat ik nou eigenlijk wilde gaan doen. We gingen rechts af opzoek naar nieuw avontuur..