François On Tour

“You can’t buy HAPPINESS… But you can buy cars, and that’s kind of the same thing 🙂

Dag 1 : warm! | François On Tour

Na onze vakantie in Friesland zijn we François gaan halen. We hebben Bastian ontmoet en de brandweerwagen. Eerste indruk: KLEIN!!! Hoe zouden we met zijn vijven daar in passen??? Na een gesprek met Bastian waren we vertrokken naar de camping Het Meuleman. Achterin zaten we erg lekker en alles pastte (als je niet te veel spullen mee neemt past het makkelijk!!!). Het zat erg confortabel en we hadden het niet warm. Voorin was het een ander verhaal!!! Heel erg warm, (buiten was het dik 35 graden) de stoelen waren veel minder confortabel en door de hitte was het erg zwaar voor de bestuurder!!! Papa moest erg hard aan het stuur trekken om de bocht om te gaan. Maar iedereen vond het erg grappig! Aangekomen bij de camping hebben we de tent neer gezet en gezwommen in het meertje.

Dag 2 : een dekentje voor François

We hebben fietsen gehuurd en zijn boodschappen gaan doen in een dorpje verderop. Het regende alleen heel hard! Maar ja dat is Nederland!!! We waren bang voor François omdat er hagel voorspeld was !We hebben de oplossing gevonden : de luifel over hem heen! Werkt erg goed!!! We hadden geluk want er kwam geen hagel! We wouden het restaurant van de camping proberen maar de serveersters waren niet klantvriendelijk dus zijn we verder gelopen naar het Paviljoen waar we geweldig hebben gegeten! Terug bij de camping hebben we een stukje gelopen en hebben een heel mooi gebied van de camping ontdekt. Aan de andere kant van de vijver is het prachtig en erg rustig! We hadden daar graag willen staan!!!

Dag 3 : Willkommen in Deutschland ! | François On Tour

Na een lange dag in de auto en met kramp in de voeten van papa, die cruise control gewend is, kwamen we aan bij de camping de Beversee dicht bij Wolsburg.

De vorige dag hadden ze een erge storm doorstaan waar heel veel bomen waren gevallen! Hadden wij geluk dat we daar niet stonden met François! Verder is de camping erg rustig en het meer heerlijk! Dit is wat er was gebeurd ! In François zit je trouwens heel erg lekker achterin en het is makkelijk te doen met zijn vijven! Het was zo comfortabel dat ik er in heb geslapen! Koelkastje bij de hand voor een koel drankje, wat wil je nog meer? Voorin moet je hard werken maar het is de moeite waard! Al die mensen die naar je kijken ! Zelfs ik vond het leuk (moet je nagaan!!!!) Veel nieuwsgierige mensen die komen kijken, bijvoorbeeld een Duitse vrouw die vroeg of we naar een brandweer conventie in Berlijn gingen! Ook op de snelweg veel bekijks, mensen steken hun duim op of maken foto’s van Francois.

Dag 4 : Phaeno | François On Tour

Vandaag hebben we de Phaeno in Wolfsburg bezocht. Een science museum dat erg op Nemo lijkt! Erg interessant!  We hebben ook erg fijn geshopt, want er is een groot outletcentre direct ernaast !!!Alleen een klein probleem : Francois had twee scheuren in de voorband en na overleg met Bastian besloten dat de band vervangen moest worden. Papa en mama hebben het zelf gedaan maar ze vonden het wel een onderneming!We zijn naar een andere camping gegaan dan gepland want de bestuurder en François konden niet meer: te warm! De camping was wel druk maar voor 2 nachtjes kon het wel ! Ook daar weer veel bekijks 🙂

Na een half uurtje onderweg met François, kwam ik er achter dat mijn telefoon het had begeven, dus navigatie had ik niet meer, een kaart vond ik overbodig. Daar sta je dan alleen in de middle of nowhere. Gewoon rustig blijven, ik krijg genoeg aandacht met François dus er zijn vast mensen die willen stoppen om mij op weg te helpen richting het strand. Eenmaal op de snelweg “geen idee waar ik heen ging” de bordjes volgen richting Amsterdam, hey bordje Bloemendaal dat wordt het. Eigenlijk ben ik een gevaar op de weg, mensen zitten andersom in de auto om te kijken in wat voor vette camper ik rijd, mensen zwaaien toeteren spreken je heel leuk aan allemaal. Eenmaal op de kamping aangekomen de camper uitgestald, stoeltje tafeltje luifeltje biertje zonnebrilletje zonnetje, dit beloven leuke dagen te worden en dat waren. Echt super leuke dagen gehad aan het strand en een leuke reis met François.

Nadat ik een tijdje geleden een busje had verhuurd aan een broer en zus die een lekker weekendje gingen roadtrippen met z’n twee. Dacht ik, tuulk moeten wij ook doen. Vandaar dat ik gelijk m’n broer(tje) en zus(je)  het idee voorstelde waren ze beiden enthousiast. Dus gingen we met Francois op pad richting de zee.

Onderweg kwamen we nog wat andere oldtimer fanaten (met pech) tegen en uiteraard zorgde dit weer voor een leuk gesprek bij ons mooie busje. Ze hadden wel een mooie dure Jaguar, en een Porsche (deed het nog wel) maar stonden toch enigszins jalours te kijken toen wij weer met ons slakkengangetje door konden, en zij moesten wachten op de ANWB. Tja dat heb je soms, maar één voordeel van de oude beestjes. Ze kunnen met weinig middelen weer op weg, en zijn vaak aan de snelweg te repareren.,

Eenmaal aangekomen op de camping werd het kamp opgezet en ging de bbq aan. Na de lekker biologische maaltijd gingen we richting de strandtenten en hebben we gezellig gekletst met andere oosterlingen. Ik kan me niet meer alles herinneren, maar het was een geslaagde avond.

De volgende dag even sightseeing in Haarlem en de volgende dag weer op naar huis. Kort maar krachtig, en zeker voor herhaling vatbaar.

Bastian

Waar ga je in april met een Renault Estafette naar toe?

De vakantie begint wat mij betreft al bij het inpakken van de spullen.
Het bedje is opgemaakt. De koelkast gevuld. De kleren liggen in een grote weekendtas. Spelletjes mee, boeken, kaarsjes, een landkaart en gaan met die brandweerbus.

De buurman komt even zijn huis uit om te vertellen dat hij het zo’n prachtig gezicht vindt, zo’n oldtimer voor de deur. Andere bewoners van de straat voegen zich bij ons en zwaaien ons zowaar uit. Wat wonen we toch in een gezellige beurt, beseffen we ons.

We rijden de hoek om en de eerste waarderende duimen en knikkende hoofden zijn zichtbaar. Het is duidelijk, onze vakantie is begonnen en we hebben de eer om mensen met onze aanwezigheid blij te maken. Het is even wennen aan het schakelen, het geluid van de bus en de positieve aandacht die we krijgen. We betrappen onszelf er op dat we met een glimlach rijden. Ik zwaai als een koningin naar enthousiaste jongetjes die een stuk met ons mee rennen. Ik giechel als een meisje wanneer bussen vol met werkmannen ons inhalen en ons met oer geluiden laten merken dat we in een bijzondere bus rijden. Wat is dit leuk!

We hebben besloten naar het Turlingerwald te rijden, een natuurgebied in het voormalig Oost Duitsland. Het is april, maar de weersverwachting is goed. Op de snelweg besluiten we achter een vrachtwagen te blijven plakken. Een goed idee, geen ingewikkelde inhaalmanoeuvres en hierdoor blijken we 1 op 11 te rijden. Regelmatig stoppen we even om wat te drinken, het toilet te bezoeken en om even de benen te strekken. Na een uurtje of zes rijden, komen we probleemloos aan bij een camping, die we in het ANWB camping boekje hebben gevonden.

We zetten de luifel op, het tafeltje en de stoeltjes buiten en trekken een flesje rode wijn open. Het is fris lenteweer. We hebben dikke vesten en stevige wandelschoenen aan. We genieten van het buiten zijn. Na een stevige wandeling en een hapje eten in het restaurant op de camping besluiten we vroeg naar bed te gaan. Reizen maakt moe.

De opeenvolgende dagen is het overdag zonnig en ’s nachts fris. We kruipen tegen elkaar aan onder ons heerlijke dekbedje. We wandelen, lezen, maken af en toe een ritje naar een naburig stadje of zetten de BBQ aan. April is een frisse maand om te kamperen, maar we zijn er wel even helemaal tussenuit. Een zomer met een busje op pad is ons volgende plan. Misschien de Ardennen?

Groetjes Mariska